Είναι το στάδιο παραγωγής βύνης από την οποία θα προκύψει η μπύρα. Συγκεκριμένα, επιλέγονται οι ποικιλίες των κριθαριών, καθαρίζονται, αερίζονται και διαβρέχονται με νερό. Όταν η υγρασία του κριθαριού φτάσει σε ένα υψηλό ποσοστό, μεταφέρονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους για να βλαστήσουν. Κατά τη βλάστηση, το εσωτερικό του κόκκου του κριθαριού είναι τρυφερό και νεροδιαλυτό, ενώ στην εξωτερική του πλευρά σχηματίζεται σταδιακά το φύτρο. Όταν το φύτρο μεγαλώσει, διοχετεύεται θερμός αέρας, που ξηραίνει τους σπόρους, σταματώντας αυτομάτως τη βλάστηση. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται φρύξη. Οι ξηροί σπόροι που προκύπτουν από την ξήρανση αποτελούν τη βύνη. Στη συνέχεια, ξεκινά με την άλεση των σπόρων της βύνης, οι οποίοι αποθηκεύονται σε σιλό και αλέθονται ανά ποσότητες. Κατά τη διαδικασία της άλεσης, διαχωρίζεται ο φλοιός από τον σπόρο, ο οποίος σπάει σε μικρότερα κομμάτια. Στη συνέχεια, οι σπόροι της βύνης αναμειγνύονται με νερό και θερμαίνονται σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες και για καθορισμένο χρόνο, ώστε να ενεργοποιηθούν τα ένζυμα της βύνης. Συγκεκριμένα, τα ένζυμα διασπούν το άμυλο σε σάκχαρα και την πρωτεΐνη σε αμινοξέα, ενώ το υγρό που προκύπτει από αυτήν τη διαδικασία ονομάζεται ζυθογλεύκος. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται ανάμειξη. Μετά, ο ζυθογλεύκος διαχωρίζεται από τα στερεά υπολείμματα, στο διηθητήρα.

Στη συνέχεια, προστίθεται λυκίσκος και ξεκινά ο βρασμός. Ο λυκίσκος αποτελεί το συστατικό που θα δώσει στην μπύρα την ευχάριστη πικράδα και το άρωμά της. Όταν ολοκληρωθεί ο βρασμός, τα υπολείμματα του λυκίσκου και οι πρωτεΐνες απομακρύνονται από τον βρασμένο ζυθογλεύκο στο δοχείο στροβιλισμού, καθώς κατακάθονται. Το καθαρό πλέον γλεύκος μεταφέρεται και ψύχεται.

Είναι το στάδιο, κατά το οποίο ο ζυθογλεύκος μεταφέρεται πλέον στις δεξαμενές ζύμωσης, όπου προστίθεται η μαγιά. Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, πραγματοποιείται ο μεταβολισμός του γλεύκους από τη μαγιά, παράγονται αλκοόλη και διοξείδιο του άνθρακα και δημιουργούνται τα σημαντικότερα αρώματα της μπύρας. Μετά την ολοκλήρωση της ζύμωσης, αφαιρείται η περισσεύουσα μαγιά, η οποία μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί, εφόσον μετρηθεί η βιωσιμότητά της. Τότε, η «φρέσκια μπύρα» είναι έτοιμη να περάσει στο στάδιο της ωρίμανσης. Ψύχεται σε θερμοκρασία κάτω του 0 οC, και παραμένει σε αυτό το στάδιο, όπου «ηρεμεί», ενώ παράλληλα βελτιώνονται τα χαρακτηριστικά της και αυξάνει την περιεκτικότητά της σε ανθρακικό.

Αποτελεί το τελευταίο στάδιο, όπου μετά τη «μεταζύμωση», η μπύρα είναι έτοιμη προς εμφιάλωση. Η μπύρα περνά από ένα ειδικό φίλτρο, ώστε να αποκτήσει το διαυγές της χρώμα και στη συνέχεια εμφιαλώνεται στις αντίστοιχες συσκευασίες, εκ των οποίων οι βασικότερες είναι οι γυάλινες φιάλες, τα μεταλλικά κουτιά και τα βαρέλια.